Informacje ogólne o Tatrach

Całe Tatry - zarówno polska, jak i słowacka część objęte są obszarem parku narodowego. Po polskiej stronie jest to Tatrzański Park Narodowy (TPN), a po słowackiej stronie Tatranský Národný Park (TANAP). Dla turystów oznacza to bezwzględny zakaz poruszania się poza znakowanymi szlakami oraz konieczność przestrzegania szeregu przepisów dotyczących w szczególności ochrony przyrody. Nie wolno więc zakłócać ciszy, zrywać roślin, płoszyć i zabijać zwierząt, rozpalać ognisk i biwakować. Na teren TPN nie wolno również wprowadzać psów.

W polskich Tatrach za wstęp do parku narodowego pobierane są opłaty (w 2020r. wstęp kosztuje odpowiednio 6 zł i 3 zł za bilet normalny i ulgowy). Opłaty nie są pobierane po słowackiej stronie. Trzeba jednak pamiętać, że w przypadku prowadzenia akcji ratowniczej w Polsce Tatrzańskie Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe nie pobiera za te czynności opłat. Natomiast słowacki odpowiednik TOPR obciąża poszkodowanych kosztami za każdą interwencję. W przypadku długotrwałej akcji ratowniczej mogą to być koszty bardzo wysokie - dochodzące do kilkudziesięciu tysięcy zł lub nawet wyższe. Dlatego wybierając się na Słowację warto się od takiej sytuacji ubezpieczyć.

Polskie Tatry otwarte są dla turystów przez cały rok bez względu na panujące warunki pogodowe. Na Słowacji szlaki wysokogórskie są zamknięte poza okresem letnim (16.06. - 31.10.), co uzasadnia się względami bezpieczeństwa i ochrony przyrody.

Graniczne szlaki polskie i słowackie stykają się ze sobą, w wielu miejscach prowadząc tą samą ścieżką. Trzeba pamiętać, że przekraczanie granicy polsko-słowackiej w Tatrach jest dozwolone tylko pod warunkiem, że po drugiej stronie również znajduje się szlak i nie jest on sezonowo zamknięty. W przypadku przejścia na stronę słowacką między listopadem a połową czerwca można liczyć się z konsekwencjami za naruszenie przepisów TANAP. Przy przekraczaniu granicy należy mieć przy sobie dowód osobisty lub paszport.

Na terenie TPN znajduje się 8 schronisk turystycznych, położonych w łatwo dostępnych miejscach. W sezonie są one bardzo oblegane, dlatego liczenie w tym okresie na nocleg może okazać się ryzykowne. W schroniskach zawsze można liczyć na gorący posiłek. Biorąc pod uwagę przebyte pieszo kilometry można zaryzykować stwierdzenie, że wszystko smakuje tam znakomicie.

Planując wycieczkę wysoko w góry nie można zapomnieć o odpowiednim ubiorze i ekwipunku. Nawet jeśli w dolinie jest upalnie i panuje 30^OC, na górze będzie dużo chłodniej, a przy załamaniu pogody może nas spotkać burza gradowa z temperaturą około 0^OC. Dlatego lekkomyślnym (ale i nie tak rzadko spotykanym) jest wybieranie się w krótkim rękawku bez dodatkowego swetra czy kurtki w plecaku. Nie można też zapomnieć o prowiancie i napojach, gdyż w sytuacji awaryjnej będziemy zdani tylko na to, co zabraliśmy ze sobą. Jeżeli wybierasz się w teren wysokogórski bardzo istotną sprawą jest odpowiednie obuwie turystyczne, które może uchronić przed poślizgnięciem w niebezpiecznym terenie. Dobrze też mieć przy sobie latarkę. Trasy wysokogórskie zajmują często cały dzień, może się więc okazać, że ostatni odcinek będziesz pokonywać nocą.

Pamiętaj, że poruszanie się po wyższych partiach gór w sezonie od późnej jesieni do późnej wiosny jest niezwykle trudne. Nawet jeżeli zagrożenie lawinowe jest niewielkie lub nie ma go wcale, góry pokryte są warstwą śniegu lub jego płatami, po których poruszanie się przy nieco większym nachyleniu stoku może okazać się niezwykle trudne i niebezpieczne. Konieczny może się okazać sprzęt w postaci raków i czekana. Jeżeli nie masz doświadczenia w takich warunkach, lepiej zrezygnuj z wycieczki.