Okolice Szczyrbskiego Jeziora
Opis szlaków
Nad Popradzki Staw + opis symbolicznego cmentarza pod Osterwą
Kolor szlaku
Czas przejścia
1h 15min (wariant 1) lub 1h (wariant 2)
Poziom trudności
Stromizny / Ekspozycja
Ubezpieczenia
brak
Atrakcyjność widokowa
Najwyższy punkt
Popradzki Staw 1494 m n.p.m.
Różnica wzniesień
ok. 150 (wariant 1), 250 m (wariant 2)
Popradzki Staw to malowniczo położone wysokogórskie jezioro. Blisko niego przechodzą szlaki na Rysy i na Koprowy Wierch. Dojście nad staw możliwe jest na dwa sposoby - od Szczyrbskiego Jeziora lub asfaltową drogą przez dolny odcinek Doliny Mięguszowieckiej.
Szczyrbskie Jezioro (słow. Štrbské pleso) »» Popradzki Staw (słow. Popradské pleso) (wariant 1)
1 h 15 min
Wędrówkę rozpoczynamy w Szczyrbskim Jeziorze. Od centralnego punktu miasteczka kierujemy się w górę główną drogą. Staw leży po naszej lewej stronie. Dochodzimy do skrzyżowania, na którym skręcamy w prawo. Wkrótce docieramy do drogowskazu, gdzie rozpoczyna się czerwono znakowana, leśna ścieżka.
Szlak prowadzi początkowo łagodnie w górę po zboczu Dryganta (słow. Drigant), osiągając jego rozpłaszczony grzbiet po mniej więcej półgodzinnym podejściu. Dalszy odcinek czerwonego szlaku prawie do samego schroniska jest niemalże poziomy. Ścieżka przewija się na prawą (wschodnią) stronę zbocza Skrajnej Baszty, prowadząc dalej trawersem po wygodnym, kamiennym chodniku.
Trasa jest bardzo malownicza. Po prawej stronie widać całą Dolinę Złomisk, zakończoną przełęczą Żelaznych Wrót. Na pierwszym planie, równiez po prawej stronie, opadają urwiste zbocza Osterwy. Na wprost ścieżki widać Popradzką Grań, znad której po prawej stronie wygląda wierzchołek Wysokiej (2547 m n.p.m.). Zbliżywszy się do Popradzkiego Stawu ścieżka obniża się, przekraczając Mięguszowiecki Potok. Wkrótce docieramy do rozdroża szlaków przy asfaltowej drodze. Do stawu i położonego u jego północnego brzegu schroniska zostało zaledwie kilka kroków.
Czerwono znakowana ścieżka jest zimą zagrożona lawinami. Górny jej odcinek należy w tym okresie ominąć zielonym wariantem, który pozbawiony jest walorów widokowych, za to zimą jest dużo bezpieczniejszy.
Tuż za rozpłaszczonym grzbietem Drygantu od głównego chodnika odbija w dół zielono znakowana ścieżka, która sprowadza nas do Mięguszowieckiego Potoku. Idziemy w górę nurtu rzeki, przechodząc po pewnym czasie na jej prawą stronę. Szlak prowadzi przez las, nie zobaczymy więc takich widoków, które zapewnia szlak czerwony. Po przejściu na drugą stronę potoku szlak wznosi się łagodnie w górę, doprowadzając do asfaltowej drogi. Idąc w górę tej drogi wkrótce widzimy już brzeg jeziora po prawej stronie. W przeciągu kilku minut docieramy pod schronisko nad Popradzkim Stawem.
Popradzki Staw leży na wysokości 1494 m n.p.m., zajmuje obszar 6,88 ha i ma głębokość 17,6 m. Woda w stawie jest mało przezroczysta ze względu na żyjący w nim plankton. Występujące w stawie ryby (pstrąg potokowy) żyją tu naturalnie (staw nie jest sztucznie zarybiany). Z Popradzkiego Stawu wypływa potok Krupa. Łączy się on niżej z Mięguszowieckim Potokiem dając początek rzece Poprad, która przepływa również przez terytorium Polski.
Asfaltową drogą nad Popradzki Staw (wariant 2)
1 h
Drugi wariant podejścia nad Popradzki Staw wiedzie asfaltową drogą, która od wylotu Doliny Mięguszowieckiej zamknięta jest dla ruchu samochodowego (z wyjątkiem uprawnionych pojazdów).
Jadąc szosą nr 537 od strony Starego Smokowca, przed Szczyrbskim Jeziorem odbijamy w prawo boczną drogą, która doprowadzi nas do stacji kolei elektrycznej i płatnego parkingu. Idziemy stąd już dalej pieszo, kierując się w głąb Doliny Mięguszowieckiej. Przekraczamy rzekę Poprad, która tylko nieco wyżej ma swój początek.
W dolnym odcinku trasy szlak wiedzie przez mocno przerzedzony las, który został zniszczony w trakcie huraganu w 2004 roku. Dzięki temu widok sięga w głąb Doliny Mięguszowieckiej.
Droga oddala się wkrótce od nurtu rzeki, wiodąc w górę doliny. Przybliżywszy się do potoku Krupa (prawy dopływ Popradu) skręcamy w lewo, przekraczając ten potok. Droga wije się teraz przez gęsty las kilkoma serpentynami, za którymi pozostaje ostatni, prosty już odcinek.
Po mniej więcej 50 minutach drogi od prawej strony dołącza się szlak prowadzący przez Tatrzański Cmentarz Symboliczny. Po prawej stronie wznoszą się urwiste ściany Osterwy. Z drogi dobrze widać Dolinę Złomisk i Żelazne Wrota, które zamykają tę dolinę od wschodu. Wkrótce, również po prawej stronie drogi, widać już jezioro. Po godzinie od opuszczenia parkingu docieramy do północnego brzegu stawu i usytuowanego w tym miejscu schroniska.
Tatrzański Cmentarz Symboliczny
Pod urwiskami Osterwy, w bezpośrednim sąsiedztwie Popradzkiego Stawu, usytuowany jest Tatrzański Cmentarz Symboliczny. Prowadzi do niego żółty szlak znad południowego brzegu jeziora. Przejście szlakiem do cmentarza i z powrotem do asfaltowej drogi nieco poniżej stawu trwa około 45 minut. Do tego trzeba doliczyć jeszcze czas, jaki chcemy poświęcić na zwiedzenie samego cmentarza.
Symboliczny charakter cmentarza oznacza, że w jego obszarze nie ma pochowanych ciał. Celem założenia cmentarza było zapobieganie instalowania tablic pamiątkowych w górach, w miejscu tragedii. Nierzadko bowiem rodziny tragicznie zmarłych wykonywały tablice pamiątkowe, by umieścić je dokładnie tam, gdzie zginał ich bliski.
Obszar cmentarza skupia tablice upamiętniające osoby różnej narodowości, które zginęły w Tatrach. Znajdziemy tu m.in. tablicę Klimka Bachledy czy Mieczysława Karłowicza. Dopuszczalne jest także umieszczanie tablic osób, które były związane z Tatrami, ale zginęły gdzie indziej (w innych górach). Znajdziemy tu więc wspomnienie o Jerzym Kukuczce, Wandzie Rutkiewicz czy Piotrze Morawskim. O umieszczeniu tablicy decyduje komisja przy dyrekcji parku (TANAP).