Tatry Zachodnie (Słowacja)

Podział Tatr na Wysokie i Zachodnie wynika z istotnej różnicy w charakterze obu tych obszarów górskich. Tatry Wysokie w najwyższym piętrze charakteryzują się strzelistymi turniami, co nadaje im surowy, alpejski charakter. Tatry Zachodnie są nieco niższe i dużo łagodniejsze. Ich szczyty w zdecydowanej większości pokryte są łąkami wysokogórskimi.

Granica między słowacką częścią Tatr Wysokich i Zachodnich przebiega od Przełęczy Liliowe przez Dolinę Wierchcichą, a następnie wzdłuż Doliny Koprowej. Tatry Wysokie zajmują mniejszy obszar od Tatr Zachodnich, co wraz z większą ich popularnością przyczynia się do większego ich zatłoczenia.

Szlaki położone na obu obszarach mają również odmienny charakter. W Tatrach Wysokich spora część tras wiedzie wśród urwistych skał, nierzadko oferując sztuczne ułatwienia - takie jak łańcuchy i klamry, bez których pokonanie szlaku byłoby bardzo trudne lub wręcz niemożliwe. W Tatrach Zachodnich tego typu atrakcje należą do rzadkości, co jednak nie oznacza, że szlaki są tam zupełnie bezpieczne. Trawiaste i łagodne obszary często kończą się nawet kilkusetmetrowymi urwiskami. Wyjątek w słowackich Tatrach Zachodnich stanowi grań Rohaczy wraz z jej przedłużeniem przez Banówkę aż do Salatyna. Charakter tego łańcucha górskiego jest zbliżony do Tatr Wysokich zarówno pod kątem krajobrazowym, jak i ze względu na trudności panujące na szlaku.

Odrębnym obszarem są Tatry Bielskie, których grań leży na północno-wschodnim krańcu Tatr. Przez najmniejsze spośród tatrzańskich pasm górskich przebiega niewiele szlaków turystycznych. Tatry Bielskie są znacznie łagodniejsze od Tatr Wysokich, do których przylegają. Ich zbocza pokryte są roślinnością, a partie szczytowe przykrywają białe formacje skalne pochodzenia osadowego.

Słowackie Tatry Zachodnie podzielone zostały na 5 obszarów:

• Okolice Zuberca - najbardziej atrakcyjny i posiadający najlepiej rozwiniętą infrastrukturę turystyczną region słowackich Tatr Zachodnich. Ponad Doliną Rohacką wiedzie bardzo trudny szlak, zwany niekiedy "Orlą Percią Tatr Zachodnich".
• Rejon Doliny Jałowieckiej - jeżeli ktoś szuka spokoju, znajdzie go w tym rejonie. Na szlakach jest tu bardzo niewielu turtystów.
• Rejon Doliny Żarskiej - pośrodku doliny znajduje się duże schronisko. Dzięki temu rejon ten jest dość licznie uczęszczany (jak na Tatry Zachodnie). Z Doliny Żarskiej można wejść na "Orlą Perć Tatr Zachodnich" od południa.
• Okolice Otargańców - rejon bogaty w trasy turystyczne o różnej skali trudności. Możliwość wejścia na grań Rohaczy od południa. Niestety nie ma tu schronisk.
• Między Bystrą a Krywaniem - najbardziej dziki obszar Tatr Zachodnich. Znajdują się tu ciekawe i bardzo długie trasy. Na całym obszarze nie ma ani jednego schroniska. Ruch turystyczny jest niewielki.