Rejon Doliny Jałowieckiej
Opis szlaków
Na Siwy Wierch przez Dolinę Bobrowiecką
Kolor szlaku
Czas przejścia
4h 30min
Poziom trudności
Stromizny / Ekspozycja
Ubezpieczenia
brak
Atrakcyjność widokowa
Najwyższy punkt
Siwy Wierch 1805 m n.p.m.
Różnica wzniesień
ok. 1060 m
Przedstawiony szlak to najdłuższy wariant wejścia na Siwy Wierch, który jest najdalej wysuniętym na zachód tatrzańskim szczytem. Trasa jest bardzo mało uczęszczana. Jeżeli ktoś pragnie spokoju, z pewnością odnajdzie go w Dolinie Bobrowieckiej.
Bobrowiecki Wapiennik »» Palenica
3 h 30 min
Wędrówkę rozpoczynamy w Bobrowieckim Wapienniku (słow. Bobrovecká Vápenica), tuż za wsią Jałowiec. Znajduje się tu końcowy przystanek autobusowy i bezpłatny parking. Drogą asfaltową, która wkrótce przechodzi w drogę szutrową przechodzimy przez rozległą łąkę. Po lewej stronie górują wapienne skały Sokoła i Mnicha. Wchodzimy do lasu, mijamy rozdroże, skąd w lewo odchodzi zielono znakowana ścieżka, która również prowadzi na Siwy Wierch, ale innym wariantem. Idziemy prosto za żółtymi znakami dochodząc wkrótce do wylotu Doliny Jałowieckiej.
Skręcamy w lewo wchodząc do Doliny Jałowieckiej. Ścieżka prowadzi przez malowniczy las, porastający strome zbocza, które wznoszą się po obu stronach. Po prawej stronie spływa dość szeroki Jałowiecki Potok. Ścieżka kilkukrotnie wznosi się lewym zboczem doliny, to znowu się obniża, ponownie zbliżając się do potoku. Przed rozwidleniem Doliny Jałowieckiej, na wprost szlaku, za drzewami, ukazuje się szczyt Łyśca. Przechodzimy przez mostek nad potokiem docierając do rozdroża szlaków. W prawo odchodzi ścieżka do Doliny Parzychwost (niebieskie znaki) i Doliny Głębokiej (zielone znaki). My skręcamy w lewo za żółtymi znakami do Doliny Bobrowieckiej. Od rozpoczęcia wędrówki minęło mniej więcej 1,5 godziny. Dalsza trasa jest zamknięta dla ruchu turystycznego w sezonie zimowym.
Podążamy teraz w górę Doliną Bobrowiecką, która stanowi zachodnią odnogę Doliny Jałowieckiej. Przechodzimy na lewy brzeg Potoku z Polany (słow. Poliansky potok), który spływa dnem doliny. Po obu stronach wznoszą się zalesione, strome zbocza Ostrej i Łyśca. W dolnym odcinku trasy wokół ścieżki rosną olbrzymie liście łopianu.
Po mniej więcej godzinie od rozstaju szlaków wychodzimy na rozległą Bobrowiecką Polanę, leżącą u podnóża Siwego Wierchu. Dalszy odcinek prowadzi przez obszar porośnięty kosodrzewiną. Przed nami wyłania się grzbiet Brestowej. Mijamy niewielkie Bobrowieckie Stawki (Biały i Czarny). Wyżej ścieżka przechodzi przez kolejną polanę. Z górnego jej krańca ładnie widać szczyt Siwego Wierchu. Ścieżka wznosi się łagodnie w górę. Pod Palenicą szlak gwałtownie skręca w lewo, doprowadzając wkrótce na szerokie siodło przełęczy.
Przez Palenicę (1573 m n.p.m.) przechodzi czerwono znakowany szlak grzbietowy. W prawo odchodzi ścieżka na Brestową, a nasz szlak na Siwy Wierch skręca w lewo. Cel naszej wycieczki widać z Palenicy bardzo dobrze.
Palenica »» Siwy Wierch
1 h
Z Palenicy podchodzimy łagodnym grzbietem wśród kosodrzewiny. Po niecałych 30 minutach znajdujemy się pod kopułą szczytową, na którą czeka nas strome podejście. Siwy Wierch zbudowany jest ze skał wapiennych i dolomitów. Nie jest to więc szczyt tak łagodny, jak np. leżąca nieopodal Brestowa.
Podchodząc na szczyt musimy pokonać kilka trudniejszych miejsc. Szlak miejscami prowadzi po dość stromych skałach, bez zabezpieczeń. Trudności jednak nie są duże i w ciągu kolejnych dwóch kwadransów stajemy na szczycie.
Widok z Siwego Wierchu nie jest wybitnie piękny. Na pierwszym planie widać Salatyn i opadające z tego szczytu zalesione zbocza.
Zejście z Siwego Wierchu możliwe jest również w drugą stronę, do Wyżniej Huciańskiej Przełęczy, przez którą przebiega szosa nr 584. Ten wariant szlaku jest jednak dużo trudniejszy od trasy, którą weszliśmy na Siwy Wierch.
