Okolice Otargańców
Opis szlaków
Na Bystrą przez Dolinę Raczkową
Kolor szlaku
Czas przejścia
5h 45min
Poziom trudności
Stromizny / Ekspozycja
Ubezpieczenia
brak
Atrakcyjność widokowa
Najwyższy punkt
Bystra 2248 m n.p.m.
Różnica wzniesień
ok. 1360 m
Bystra jest najwyższym szczytem Tatr Zachodnich. Mimo to nie jest to szczyt szczególnie oblegany przez turystów. Szlak przez Dolinę Raczkową jest najdłuższym wariantem podejścia na Bystrą. Na całej długości trasy nie ma trudności technicznych.
Dolina Wąska »» Rozdroże pod Klinem
2 h 30 min
Wędrówkę rozpoczynamy u wylotu Doliny Wąskiej (słow. Úzka dolina). Na skrzyżowaniu głównej szosy nr 537 przy Muzeum Wsi Liptowskiej (słow. Múzeum liptovskej dediny) skręcamy boczną drogą asfaltową w stronę gór. Niedaleko wejścia do Doliny Wąskiej bez problemu powinniśmy znaleźć miejsce na parking.
Dolina Wąska to krótki, liczący około 2 km, odcinek doliny, która pod grzbietem Otargańców rozdziela się na dwie długie odnogi - Dolinę Jamnicką i Dolinę Raczkową. Podejście do rozdroża na Niżniej Łące (słow. Nižná lúka), gdzie dolina się rozwidla, trwa niecałe pół godziny. Szeroka droga bita prowadzi wzdłuż Raczkowego Potoku. Dawniej nie istniała odrębna nazwa dla Doliny Wąskiej - odcinek ten uznawany był za część Doliny Raczkowej.
Na rozdrożu skręcamy w prawo, kierując się przez polanę w stronę Doliny Raczkowej. Tuż za skrzyżowaniem, w lewo od naszej drogi, odłącza się zielono znakowany szlak na grań Otargańców.
Szeroka droga bita prowadzi poziomo przez las w bliskim sąsiedztwie koryta Raczkowego Potoku. Widoki na tym odcinku szlaku są ograniczone, gdzieniegdzie jednak za drzewami można zobaczyć otaczające nas szczyty. Po mniej więcej trzech kwadransach przekraczamy potok, a ścieżka zaczyna łagodnie się wznosić przez znacznie gęstszy las. Półgodzinne podejście doprowadza nas na rozległą polanę, z której w oddali widać piramidę Starorobociańskiego Wierchu (słow. Klin).
Dolina Raczkowa jest obszarem zagrożonym lawinami. Świadczyć o tym może choćby fakt, że dotarliśmy do miejsca, od którego dno doliny w stronę Starorobociańskiego Wierchu jest niemalże pozbawione drzew. Nic więc dziwnego, że dalsza trasa jest zamykana dla turystów na sezon zimowy.
Idąc dalej przybliżamy się z każdym krokiem pod Starorobociański Wierch. Ścieżka wznosi się bardzo łagodnie na długim odcinku. Ponownie przekraczamy potok, by po krótkim podejściu dotrzeć do rozdroża pod Klinem. Możemy teraz odpocząć na ławce obok drewnianego schronu.
Starorobociański Wierch (2176 m n.p.m.) mamy na wyciągnięcie ręki. Dobrze widać również potężny grzbiet Bystrej (2248 m n.p.m.), która jest celem naszej wycieczki.
Dolina Raczkowa rozdziela się pod Starorobociańskim Wierchem na dwie odnogi - Dolinę Zadnią Raczkową i Dolinę Gaborową. Przez obie te doliny prowadzą dalej szlaki. Żółto znakowaną ścieżką przez Dolinę Zadnią Raczkową można wejść na Kończysty Wierch. Nasza trasa, znakowana na zielono, kieruje się z rozstaju w prawo.
Rozdroże pod Klinem »» Bystra
3 h 15 min
Szlak prowadzi przez łąkę, okrążając zbocza Starorobociańskiego Wierchu od południowego wschodu. Ścieżka wznosi się następnie łagodnie wśród kosodrzewiny, wchodząc w głąb Doliny Gaborowej. Po mniej więcej trzech kwadransach docieramy do kolejnego rozdroża szlaków, gdzie w lewo na zbocze odbija zielony szlak na Liliowy Karb.
My idziemy dalej prosto za niebieskimi znakami, wzdłuż dna doliny, na wprost Liliowych Turni. Ścieżka skręca wkrótce w prawo, przekraczając potok i zaczyna piąć się coraz bardziej stromo w górę trawiastego zbocza. Na dalszym odcinku szlak łagodnieje, prowadząc niemalże poziomo na szeroką przełęcz Bystrego Karbu. Od opuszczenia rozdroża pod Klinem minęło mniej więcej 2,5 godziny.
Bystry Karb, zwany też Banistą Przełęczą znajduje się na wysokości 1946 m n.p.m. Siodło przełęczy leży niewiele niżej od pobliskiej grani Liliowych Turni. Przed nami wyrasta strome zbocze Błyszcza, którym za chwilę będziemy podchodzić.
Podejście na Błyszcza jest łatwe, ale trochę strome. Mamy do pokonania ponad 200 metrów przewyższenia. Szlak prowadzi zakosami, dzięki czemu stromizna jest mniej odczuwalna.
Wraz ze zwiększaniem się wysokości widoki stają się bardziej rozległe. Znakomicie widać piramidę Starorobociańskiego Wierchu. Pięknie prezentuje się szeroka Dolina Pyszniańska, która stanowi górne piętro Doliny Kościeliskiej.
Wierzchołek Błyszcza osiągamy po niecałych dwóch kwadransach licząc od Bystrego Karbu. Od drugiej strony (z Pyszniańskiej Przełęczy) dołącza się szlak biegnący z Doliny Kamienistej. W prawo prowadzi ścieżka na szczyt Bystrej.
Błyszcz (2159 m n.p.m.) tak naprawdę nie jest szczytem. Jest to północne zakończenie grani Bystrej, która w tym miejscu załamuje się opadając gwałtownie do Doliny Pyszniańskiej (na polską stronę). Błyszcz opada z trzech stron, natomiast od strony grani Bystrej łagodnie się wznosi. Dlatego nie można tego miejsca określić mianem szczytu.
Z Błyszcza dzieli nas około 15 minut podejścia łagodnym, trawiasty grzbietem na szczyt Bystrej. Możemy być nieco zdziwieni faktem, że ścieżka nie posiada na tym odcinku oznakowania.
Widok z Bystrej jest rozległy. W końcu jest to najwyżej położony punkt w całych Tatrach Zachodnich. Na pytanie, czy panorama z Bystrej jest najpiękniejsza spośród widoków z okolicznych szczytów każdy powinien sobie odpowiedzieć sam.
Na Bystrą od Bystrego Karbu można podejść skrótem, omijając Błyszcz. Zaoszczędzimy w ten sposób kilkanaście minut. Ścieżka od Bystrego Karbu jest znakowana na niebiesko.
