Tatry Wysokie (Polska)

Podział Tatr na Wysokie i Zachodnie wynika z istotnej różnicy w charakterze obu tych obszarów górskich. Tatry Wysokie w najwyższym piętrze charakteryzują się strzelistymi turniami, co nadaje im surowy, alpejski charakter. Tatry Zachodnie są nieco niższe i dużo łagodniejsze. Ich szczyty w zdecydowanej większości pokryte są łąkami wysokogórskimi.

Granica między polską częścią Tatr Wysokich i Zachodnich przebiega od Przełęczy Liliowe wzdłuż Doliny Suchej Wody Gąsienicowej. Tatry Wysokie zajmują zdecydowanie mniejszy obszar od Tatr Zachodnich, co wraz z większą ich popularnością przyczynia się do większego ich zatłoczenia.

Szlaki położone na obu obszarach mają również odmienny charakter. W Tatrach Wysokich spora część tras wiedzie wśród urwistych skał, nierzadko oferując sztuczne ułatwienia - takie jak łańcuchy i klamry, bez których pokonanie szlaku byłoby bardzo trudne lub wręcz niemożliwe. W Tatrach Zachodnich tego typu atrakcje należą do rzadkości, co jednak nie oznacza, że szlaki są tam zupełnie bezpieczne. Trawiaste i łagodne obszary często kończą się nawet kilkusetmetrowymi urwiskami.

Polskie Tatry Wysokie podzielone zostały na 4 obszary:

• Okolice Hali Gąsienicowej - niezwykle popularny rejon Tatr Wysokich położony w najbliższej okolicy Zakopanego. Obszar ten odznacza się rozbudowaną siatką szlaków turystycznych o różnej skali trudności. Nad Doliną Gąsienicową góruje Orla Perć - słynny szlak graniowy uważany za najtrudniejszy w całych Tatrach.
• Rejon Doliny Pięciu Stawów Polskich - najbardziej bogata w jeziora dolina tatrzańska. U progu doliny znajduje się największy tatrzański wodospad - Wielka Siklawa opadająca 70-metrową kaskadą.
• Rejon Morskiego Oka - najpopularniejszego jeziora tatrzańskiego, odwiedzanego w sezonie przez tłumy turystów. Stąd wiedzie droga na Rysy - najwyższy polski szczyt.
• Regle Tatr Wysokich - niżej położone, zalesione wzniesienia stanowiące przedgórze Tatr Wysokich. Mniej atrakcyjne widokowo i mniej popularne od pozostałych rejonów.