Regle Tatr Wysokich
Opis szlaków
Z Rusinowej Polany na Halę Gąsienicową
Kolor szlaku
Czas przejścia
3h 15min
Poziom trudności
Stromizny / Ekspozycja
Ubezpieczenia
brak
Atrakcyjność widokowa
Najwyższy punkt
Wolarczyska ok. 1550 m n.p.m.
Różnica wzniesień
ok. 350 m
Trasa długa, ale łatwa i dość ładna. Prowadzi przez popularny i wspaniały widokowo szczyt reglowy - Gęsią Szyję. Poza Gęsią Szyją widoki nie są zbyt rozległe, ale mają swój urok. Między Polaną Waksmundzką i Halą Gąsienicową niewielki ruch turystyczny.
Rusinowa Polana »» Gęsia Szyja »» Waksmundzka Rówień
1 h
Zielony szlak na Gęsią Szyję biegnie pod górę stromym, trawiastym zboczem począwszy od węzła szlaków przy bacówce aż na górny skraj Rusinowej Polany. Ścieżka wchodzi następnie między drzewa prowadząc pod górę zalesionym grzbietem aż na sam szczyt. Dzięki przerzedzeniom drzewostanu miejsc widokowych nie brakuje. Po około trzech kwadransach osiągamy skalisty wierzchołek Gęsiej Szyi, z którego rozpościera się znakomity widok na Tatry Wysokie i Bielskie.
Z Gęsiej Szyi schodzimy łagodnie w dół, przechodząc w połowie drogi przez niezadrzewiony Waksmundzki Przysłop. W ciągu 15 minut wychodzimy na Waksmundzką Rówień, z której roztacza się ładny widok w stronę Hawrania.
Waksmundzka Rówień »» Hala Gąsienicowa
2 h 15 min
Od węzła szlaków na Waksmundzkiej Równi zielony szlak doprowadza nas w ciągu 10 minut na bardziej rozległą Polanę Waksmundzką. Idąc następnie przez las najpierw łagodnie pod górę, potem nieco w dół, docieramy pod Polanę Pańszczycę, w pobliżu której przepływa Czerwony Potok. Na dalszym odcinku podchodzimy bardziej zdecydowanie pod górę docierając po nieco ponad godzinie do Pańszczyckiego Potoku i skrzyżowania szlaków w Dolinie Pańszczycy. W lewo, w górę Doliny Pańszczycy prowadzi stąd czarny szlak, którym można dojść do ścieżki na Przełęcz Krzyżne. W oddali dobrze widać grań, przez którą przechodzi Orla Perć na odcinku między Krzyżnem a Skrajnym Granatem.
Idąc dalej za zielonymi znakami przewijamy się na drugą stronę grzbietu opadającego ramienia Żółtej Turni, przechodząc wkrótce przez najwyższy punkt trasy leżący na zboczu zwanym Wolarczyskami. Szlak zaczyna schodzić teraz łagodnie w dół trawersując zbocze Żółtej Turni. Idziemy na dłuższym odcinku wzdłuż górnej granicy lasu, dzięki czemu można podziwiać widoki.
Wchodząc w coraz gęstszy las docieramy do krótkiego, bardziej stromego zejścia, które sprowadza nas do Żółtego Potoku. Idąc dalej mniej więcej płaskim terenem docieramy do drewnianego mostku nad Czarnym Potokiem, skąd w przeciągu 10 minut idąc jednostajnie pod górę wychodzimy na szeroką drogę jezdną wiodącą wzdłuż Doliny Suchej Wody. Skręcając w lewo zostaje już tylko kilka kroków do schroniska.
