Rejon Doliny Kościeliskiej
Opis szlaków
Z Doliny Kościeliskiej na Ciemniak (Czerwone Wierchy) przez Adamicę
Kolor szlaku
Czas przejścia
3h 45min
Poziom trudności
Stromizny / Ekspozycja
Ubezpieczenia
brak
Atrakcyjność widokowa
Najwyższy punkt
Ciemniak 2096 m n.p.m.
Różnica wzniesień
ok. 1150 m
Najbardziej monotonna spośród dostępnych dróg dojścia na skądinąd wspaniałą i rozległą grań Czerwonych Wierchów. W dolnym odcinku szlak jest stromy i męczący. Wspaniałe widoki otwierają się dopiero po przejściu znacznej części trasy.
Dolina Kościeliska »» Ciemniak (Czerwone Wierchy)
3 h 45 min
Czerwono znakowana ścieżka na Ciemniak rozpoczyna się w Dolinie Kościeliskiej przy pierwszym mostku nad Kościeliskim Potokiem, tuż za rozległą polaną Wyżniej Miętusiej Kiry. Miejsce to dzieli około 10 minut drogi od wejścia do doliny w Kirach. W lewo od głównej drogi odchodzą tu szlaki: czarny na Przysłop Miętusi (Ścieżka nad Reglami) i czerwony na Ciemniak. Szlak czerwony wiedzie na krótkim odcinku razem z czarnym, po czym odbija w prawo w las.
Niewygodna i dość stroma ścieżka wznosi się zalesionym grzbietem Adamicy. Po godzinie męczącego podejścia przechodzimy przez Polanę Upłaz, z której dobrze widać Kominiarski Wierch (1829 m n.p.m.). Po pokonaniu kolejnego, dużo krótszego, leśnego odcinka, wychodzimy w odsłonięty i dużo ciekawszy widokowo teren. Doskonale widać stąd zachodnie zbocze Giewontu (1894 m n.p.m.). Ktoś, kto wcześniej widział Giewont wyłącznie z perspektywy Zakopanego, może mieć problemy z jego rozpoznaniem. Wątpliwości nie pozostawia jednak żelazny krzyż na jego szczycie.
Po wyjściu na niezalesiony grzbiet przechodzimy obok charakterystycznej formacji skalnej, zwanej Piecem (1460 m n.p.m.). Dalsza droga prowadzi stąd aż na sam szczyt zdecydowanie pod górę, wśród kosodrzewiny, przechodzącej wyżej w piętro hal. W dole, po lewej stronie widać kotły Małej i Wielkiej Świstówki, leżące u podnóża wapiennych urwisk północnej części masywu Czerwonych Wierchów.
Mając za sobą prawie trzy godziny drogi, dochodzimy do Chudej Przełączki (1851 m n.p.m.), na której nasz szlak zbiega się z zielono znakowaną ścieżką z Doliny Tomanowej. Z tego miejsca zostaje nam jeszcze około 45 minut podejścia wspaniałym widokowo Twardym Grzbietem, którym wiedzie szeroka, rozdeptana ścieżka. Z okolic podszczytowych Ciemniaka okazale prezentują się wapienne urwiska Krzesanicy - najwyższego wzniesienia Czerwonych Wierchów.
Rozległa panorama ze szczytu Ciemniaka obejmuje pobliskie szczyty: Krzesanicę i Małołączniak oraz na drugim planie sporą część Tatr Wysokich od Świnicy po Krywań. Po stronie Tatr Zachodnich widać m.in. Bystrą, Starorobociański Wierch oraz bardziej oddalone Rohacze i Wołowiec.
Po osiągnięciu szczytu Ciemniaka najczęściej kontynuuje się przejście całej grani Czerwonych Wierchów, po kolei przechodząc przez: Krzesanicę (2122 m n.p.m.), Małołączniak (2096 m n.p.m.) i Kopę Kondracką (2005 m n.p.m.). Łagodną ścieżką, o niewielkiej różnicy wzniesień w przeciągu nieco ponad godziny można przejść grzbiet całego masywu. Należy pamiętać, że porośnięte trawą, łagodne w górnych partiach szczyty, podcięte są po bokach kilkusetmetrowymi urwiskami. Nie można więc zbaczać ze znakowanej ścieżki. Pobłądzenia w czasie mgły i niefrasobliwość turystów są najczęstszym powodem wypadków w tym rejonie. Szczególną ostrożność powinno się zachować w przypadku zalegania pokrywy śnieżnej.
Zejście z grani Czerwonych Wierchów możliwe jest na kilka sposobów: z Małołączniaka Kobylarzowym Żlebem w stronę Przysłopu Miętusiego i Doliny Małej Łąki, z Kopy Kondrackiej w stronę Doliny Małej Łąki lub też z Kopy Kondrackiej do Doliny Kondratowej i dalej do Kuźnic.
