Tatry Zakopiańskie
Opis szlaków
Na Giewont z Kuźnic
Kolor szlaku
Czas przejścia
3h 15min
Poziom trudności
Stromizny / Ekspozycja
Ubezpieczenia
łańcuchy w kopule szczytowej
Atrakcyjność widokowa
Najwyższy punkt
Giewont 1894 m n.p.m.
Różnica wzniesień
ok. 890 m
Giewont jest najbardziej charakterystyczną i najlepiej widoczną z Zakopanego górą. Nic dziwnego, że spora część turystów wybiera go jako pierwszy cel wycieczki. Szlak z Kuźnic na Giewont prowadzący przez Dolinę Kondratową jest jednym z najpopularniejszych szlaków w polskich Tatrach.
Trasa rozpoczyna się w Kuźnicach - dzielnicy Zakopanego położonej na wysokości około 1000 m n.p.m. Z centrum Zakopanego najlepiej dotrzeć tu busem (około 5-10 minut jazdy). Asfaltowa droga do Kuźnic od ronda jest zamknięta dla ruchu i mogą tędy jeździć wyłącznie uprawnione pojazdy, stąd dojazd busem stanowi jedyną alternatywę dotarcia w to miejsce, nie licząc drogi pieszej (dojście z centrum miasta zajmuje około godzinę).
Kuźnice »» Polana Kalatówki »» Polana Kondratowa
1 h 30 min
Będąc już w Kuźnicach przechodzimy obok dolnej stacji kolejki na Kasprowy Wierch, przy której na swoją kolej oczekuje nierzadko po kilkaset osób. Skręcamy tu w lewo, a następnie zaraz w prawo w pierwszą przecznicę. Niebieskie znaki wiodą łagodnie pod górę szeroką, kamienistą drogą jezdną, która kończy się pod hotelem górskim na Kalatówkach. Monotonne podejście na polanę zajmuje niecałe 40 minut. Mniej więcej w połowie drogi mijamy Klasztor Albertynek (po lewej stronie) i odgałęzienie ścieżki prowadzącej do położonego nieco wyżej Klasztoru Albertynów na Śpiącej Górze (żółte znaki, podejście zajmuje ok. 30 minut).
Za klasztorem usytuowana jest kasa biletowa TPN. Zaraz za nią szlak rozgałęzia się na 2 warianty, które łączą się z powrotem za Polaną Kalatówki. Pierwszy skręca w lewo leśną ścieżką, prowadząc następnie dolnym brzegiem polany. Wariant drugi wiedzie dalej pod górę brukowaną drogą aż do hotelu, przecinając polanę w poprzek. Dużo ciekawszy (choć o około 10 minut dłuższy) jest wariant drugi - z polany dobrze widać Myślenickie Turnie i Kasprowy Wierch oraz powoli przesuwający się ponad drzewami wagonik kolejki linowej.
Nazwa Kalatówek wywodzi się od nazwiska rodu Kalatów - dawnych właścicieli polany. Od 1938 roku stoi tu hotel górski, którego architektura od początków budziła kontrowersje. Zimą Kalatówki zamieniają się w ośrodek narciarski. Latem na polanie prowadzony jest kulturowy wypas owiec.
Fragment trasy z Kalatówek na Halę Kondratową zajmuje kolejne 45 minut. Ten odcinek szlaku jest typową leśną ścieżką prowadząca przez las reglowy, miejscami trochę pod górę. Na skraju rozległej Polany Kondratowej, pod zboczem Długiego Giewontu, stoi najmniejsze z polskich tatrzańskich schronisk - mała, ale urocza drewniana chatka. W 1953 roku budynek został uszkodzony przez olbrzymi głaz, który spadł wraz z lawiną kamienną ze zbocza Długiego Giewontu. Na szczęście obyło się bez ofiar. Kilka głazów spoczywających w otoczeniu schroniska stanowi pamiątkę po tym zdarzeniu.
Polana Kondratowa »» Przełęcz Kondracka
1 h 15 min
Od schroniska idziemy dalej za niebieskimi znakami. Wygodna ścieżka prowadzi wzdłuż prawego skraju polany, pod zboczem Długiego Giewontu. Odchodząc od polany wchodzimy między rzadko rosnące drzewa i coraz gęstszą kosodrzewinę. Osiągnąwszy kotlinę zwaną "Piekłem" szlak zdecydowanie zwiększa nachylenie prowadząc zakrętami po zboczu aż na Przełęcz Kondracką (1725 m n.p.m.). Łatwe, choć nieco męczące podejście wiedzie dość stromym chodnikiem ułożonym z bloków kamiennych. W sezonie należy spodziewać się bardzo dużego ruchu.
Na górnym odcinku szlaku odsłaniają się coraz bardziej rozległe widoki. Z przełęczy doskonale widać pobliską kopułę szczytową Giewontu. Panorama po wschodniej stronie obejmuje Kasprowy Wierch (1987 m n.p.m.) i polską część Tatr Wysokich.
Przełęcz Kondracka »» Giewont
30 min
Z Przełęczy Kondrackiej dalszy kierunek trasy wskazuje nam krzyż na Giewoncie. Łagodna ścieżka prowadzi grzbietem na Przełęcz Kondracką Wyżnią (1765 m n.p.m.), powyżej której do szlaku niebieskiego dołącza się czerwony, biegnący z Doliny Strążyskiej.
Ścieżka ponad Wyżnią Kondracką Przełęczą jest szlakiem jednokierunkowym, tworzącym pętlę wokół szczytu. Ten ostatni odcinek jest zdecydowanie bardziej stromy, a w asekuracji pomocą służą łańcuchy. Trudności są niewielkie. Trzeba jednak uważać, gdyż skały są miejscami bardzo śliskie, wręcz wypolerowane. Sporym utrudnieniem na tym odcinku są zatory spowodowane dużym ruchem turystycznym.
Na szczycie Giewontu od 1901 roku stoi 15-metrowy, żelazny krzyż będący celem wielu pielgrzymek. Nasza narodowa góra-symbol, której kształt kojarzony jest z sylwetką śpiącego rycerza, ma również swoją mroczną stronę. Szczyt ten bywa często wybierany przez samobójców, którzy rzucają się w urwisko po północnej stronie. Mimo, że Giewont wydaje się szczytem łatwym do zdobycia, w skali Polskich Tatr statystycznie najczęściej dochodzi tu do wypadków. Próba zejścia do Zakopanego poza szlakiem kończy się często interwencją TOPR lub ma tragiczny finał. Nie można również zapominać, że Giewont jest bardzo niebezpieczny w trakcie burzy, o czym świadczą liczne porażenia (w tym również śmiertelne).
Zejście ze szczytu z powrotem na Wyżnią Przełęcz Kondracką odbywa się drugą stroną pętli szlaku jednokierunkowego, również przy pomocy łańcuchów.