Serwis www.tatry.info.pl używa plików cookie
Korzystanie z witryny oznacza, że wyrażasz zgodę na zapisywanie plików cookie na swoim urządzeniu (dysku) w zależności od konfiguracji Twojej przeglądarki internetowej.

Tatry Zakopiańskie

Opis szlaków

Na Giewont z Doliny Strążyskiej

Kolor szlaku

 

Czas przejścia

2h 45min

Poziom trudności

Stromizny / Ekspozycja

Ubezpieczenia

łańcuchy w kopule szczytowej

Atrakcyjność widokowa

Najwyższy punkt

Giewont 1894 m n.p.m.

Różnica wzniesień

ok. 1000 m

Najszybsze dojście na Giewont, prowadzące wprost z Zakopanego. Pierwszy odcinek trasy wiedzie niezwykle popularną Doliną Strążyską. Powyżej Grzybowca aż na sam szczyt Giewontu zapewnione są ładne widoki. Zimą szlak jest zamykany ze względu na znaczne zagrożenie lawinowe.

Dolina Strążyska  »»  Polana Strążyska »»  Przełęcz w Grzybowcu »»  Wyżnia Kondracka Przełęcz

2 h 30 min 

Wejście do Doliny Strążyskiej znajduje się w południowej części Zakopanego, na przedłużeniu ul. Kasprusie, mającej swój początek w centrum, nieopodal dolnego odcinka Krupówek. Ul. Kasprusie, przechodząca wyżej w ul. Strążyską, kończy się u wylotu doliny, na skrzyżowaniu z Drogą pod Reglami. Przejście tego odcinka pieszo z centrum zajmuje około pół godziny. Jeżdżą tu również liczne busy.

Od kasy biletowej TPN idziemy wzdłuż Strążyskiego Potoku szeroką, spacerową drogą, kilkakrotnie przekraczając strumień wody. Na wprost szlaku, zza drzew miejscami wyłania się masyw Giewontu. Po prawej stronie doliny, ponad lasem, wznoszą się urwiste turniczki, ze szczególnie efektownymi Kominami Strążyskimi. Mijamy Skałę Edwarda Jelinka, w której ścianę wmurowano tablicę upamiętniającą działalność tego czeskiego literata i przyjaciela Polaków. Po ponad półgodzinnym spacerze wychodzimy z lasu na Polanę Strążyską, przy brzegu której wita nas charakterystyczny głaz zwany Sfinksem. Na polanie znajdują się stare zabudowania pasterskie, a w niewielkiej drewnianej chatce urządzono bufet. Znakomicie widać stąd północną ścianę Giewontu. Przez polanę przebiega czarno znakowana Ścieżką nad Reglami, która krzyżuje się tutaj z czerwonym szlakiem. Idąc na wprost Giewontu za żółtymi znakami w ciągu 10 minut można dojść do wodospadu Siklawicy.

Z polany kierujemy się w prawo za czerwonymi i czarnymi znakami, rozpoczynając mozolne podejście na Przełęcz w Grzybowcu (1311 m n.p.m.). Szlak prowadzi lasem coraz bardziej stromo pod górę, osiągając zalesioną przełęcz po około 45 minutach. Skręcając w lewo z przełęczy dochodzimy do rozdroża. Od czerwonego szlaku na Giewont, w prawo w dół odłącza się stąd czarno znakowana Ścieżka nad Reglami.

Od rozwidlenia szlaków ponad przełęczą idziemy dalej pod górę wznosząc się na grzbiet Grzybowca (1417 m n.p.m.). Las powoli zanika, dzięki czemu odsłaniają się wspaniałe widoki obejmujące cały masyw Giewontu z jego trzema kulminacjami (patrząc od lewej): Długim Giewontem (1867 m n.p.m.), Giewontem (1894 m n.p.m.) i Małym Giewontem (1728 m n.p.m.). Ścieżka prowadzi łagodnie pod górę kierując się w stronę skał Małego Giewontu, którego spiętrzenie obchodzić będziemy po prawej (zachodniej) stronie. Charakterystycznym miejscem na szlaku jest tzw. "Szczerbinka" (*) - wąskie wcięcie skalne, przez które przechodzi ścieżka.

Obejście wierzchołka Małego Giewontu jest nieco bardziej strome. Szlak wiedzie pod urwistymi ścianami, prowadząc w górę trawiastego, porośniętego kępami kosodrzewiny zbocza, aż na przełęcz Siodło (1630 m n.p.m.). Znajdujemy się teraz po południowej stronie masywu Giewontu, którego zdecydowanie łagodniejsze od tej strony stoki kontrastują z północnymi urwiskami widocznymi z Zakopanego. Po północno-zachodniej stronie dobrze widać masyw Czerwonych Wierchów, który od strony Wielkiej Turni (1847 m n.p.m.) opada do Doliny Małej Łąki stromymi, wapiennymi ścianami.

Z Siodła dzieli nas niedługie podejście nad Wyżnią Kondracką Przełęcz (1765 m n.p.m.). Kopułę szczytową Giewontu z charakterystycznym żelaznym krzyżem widać teraz doskonale. Nieco powyżej rozległego siodła przełęczy szlak czerwony kończy się, łącząc się ze szlakiem niebieskim, biegnącym od strony Doliny Kondratowej. Odsłaniają się teraz rozległe widoki na Tatry Wysokie.

Odcinek szlaku między Grzybowcem a Wyżnią Kondracką Przełęczą przy braku pokrywy śnieżnej i oblodzeń nie przedstawia trudności technicznych. Jedynym utrudnieniem jest fakt, że bloki skalne, którymi w dużej mierze wybrukowana jest ścieżka, są miejscami bardzo gładkie i śliskie.

Wyżnia Kondracka Przełęcz  »»  Giewont

15 min 

Ścieżka ponad Wyżnią Kondracką Przełęczą jest szlakiem jednokierunkowym, tworzącym pętlę wokół szczytu. Ten ostatni odcinek jest zdecydowanie bardziej stromy, a w asekuracji pomocą służą łańcuchy. Trudności są niewielkie. Trzeba jednak uważać, gdyż skały są miejscami bardzo śliskie, wręcz wypolerowane. Sporym utrudnieniem na tym odcinku są zatory spowodowane dużym ruchem turystycznym.

Na szczycie Giewontu od 1901 roku stoi 15-metrowy, żelazny krzyż będący celem wielu pielgrzymek. Nasza narodowa góra-symbol, której kształt kojarzony jest z sylwetką śpiącego rycerza, ma również swoją mroczną stronę. Szczyt ten bywa często wybierany przez samobójców, którzy rzucają się w urwisko po północnej stronie. Mimo, że Giewont wydaje się szczytem łatwym do zdobycia, w skali Polskich Tatr statystycznie najczęściej dochodzi tu do wypadków. Próba zejścia do Zakopanego poza szlakiem kończy się często interwencją TOPR lub ma tragiczny finał. Nie można również zapominać, że Giewont jest bardzo niebezpieczny w trakcie burzy, o czym świadczą liczne porażenia (w tym również śmiertelne).

Zejście ze szczytu z powrotem na Wyżnią Przełęcz Kondracką odbywa się drugą stroną pętli szlaku jednokierunkowego, również przy pomocy łańcuchów.