Rejon Doliny Chochołowskiej
Opis szlaków
Doliną Starorobociańską na Starorobociański Wierch z Doliny Chochołowskiej
Kolor szlaku
Czas przejścia
3h
Poziom trudności
Stromizny / Ekspozycja
Ubezpieczenia
brak
Atrakcyjność widokowa
Najwyższy punkt
Starorobociański Wierch 2176 m n.p.m.
Różnica wzniesień
ok. 1140 m
Trasa na najwyższy szczyt polskiej części Tatr Zachodnich. Pierwszy odcinek prowadzący przez Dolinę Starorobociańską na Siwą Przełęcz jest mało atrakcyjny widokowo. W końcowym podejściu pod Starorobociański Wierch po jednej stronie ścieżki występuje duża (jak na Tatry Zachodnie) ekspozycja.
Dolina Chochołowska »» Siwa Przełęcz
2 h
Czarno-żółty szlak na Starorobociański Wierch rozpoczyna się w Dolinie Chochołowskiej, w miejscu odległym o ponad godzinę pieszej drogi od parkingu na Siwej Polanie. Za Wyżnią Chochołowską Bramą i dawnym schroniskiem Blaszyńskich (obecnie leśniczówka TPN) odbijajmy w lewo od głównej drogi. Leśna ścieżka w przeciągu 10 minut doprowadza pod niewielką Polanę Iwanówkę, gdzie szlaki rozwidlają się. W lewo odchodzą żółte znaki na Iwaniacką Przełęcz, a w prawo nasz czarny szlak, wiodący w górę Doliny Starorobociańskiej.
Dolina Starorobociańska (Dolina Starej Roboty) jest najdłuższą odnogą Doliny Chochołowskiej. Jej nieco intrygująca nazwa wywodzi się od najstarszych w Tatrach kopalni. Dokumenty wskazują na działalność wydobywczą w tym rejonie już na początku XVI wieku.
Ścieżka prowadzi w górę doliny wzdłuż Starorobociańskiego Potoku. Za rozwidleniem szlaków przechodzimy przez Polanę Starorobociańską, po czym wchodzimy ponownie w las. Szlak wiedzie na początku niemalże płasko, wznosząc się łagodnie na dalszym odcinku. Po godzinie wychodzimy na niezarośniętą Starorobociańską Rówień. Na wprost ścieżki góruje potężny Starorobociański Wierch, który stanowi cel naszej wycieczki.
W dalszej drodze podchodzimy nadal łagodnie, idąc wśród kosodrzewiny. Po dojściu do Żlebu pod Pyszną czeka nas niedługi, bardziej stromy odcinek. Podchodzimy w górę żlebu, który w dolnym fragmencie wiedzie mniej więcej wzdłuż linii spadkowej zbocza. Wyżej szlak zakręca w prawo przechodząc w łagodny trawers, który wyprowadza na szerokie siodło Siwej Przełęczy.
Na przełęczy otwiera się wspaniała panorama obejmująca otoczenie górnej części Doliny Kościeliskiej (Doliny Pyszniańskiej). Warto podejść stąd na Kotłową Czubę (5 minut drogi), skąd pięknie prezentuje się grzbiet Ornaku (*).
Siwa Przełęcz »» Starorobociański Wierch
1 h
Ostatni fragment szlaku jest trudniejszy. Z przełęczy mamy do pokonania ponad 350 m przewyższenia. Ścieżka jest miejscami dość stroma i pokrywa ją przeważnie luźne, żwirkowe podłoże.
Z Siwej Przełęczy podchodzimy na Liliowy Karb (1959 m n.p.m.), zwany również Gaborową Przełęczą Wyżnią, gdzie skręcamy w prawo za czerwonymi znakami. Pięknie prezentuje się stąd leżące poniżej, po słowackiej stronie, górne piętro Gaborowej Doliny. Tworzy ono rozległą, trawiastą równinę, nad którą góruje potężny masyw Bystrej. Z Liliowego Karbu przechodzimy przez Siwy Zwornik do nieco niżej położonej Gaborowej Przełęczy (1938 m n.p.m.), niekiedy zwanej Gaborową Przełęczą Niżnią.
Powyżej Gaborowej Przełęczy dłuższy odcinek szlaku poprowadzony jest w pobliżu krawędzi urwiska, które opada na północ, w stronę Doliny Starorobociańskiej (*). Co prawda ścieżka jest szeroka, jednak sypkość podłoża powinna nakazywać wzmożoną uwagę. W górnym fragmencie szlak jest bardziej stromy, ale wiedzie w bezpieczniejszej odległości od przepaści. Po około godzinnym podejściu wychodzimy na szczyt, z którego roztacza się znakomita panorama.
